F62

Trwałe zmiany osobowości niewynikające z uszkodzenia ani z choroby mózgu

Trwałe zmiany osobowości, które następują po przeżyciach związanych z katastrofą i utrzymują się co najmniej 2 lata. Stres musi być tak skrajnie nasilony, że nie ma potrzeby uwzględniania stopnia osobniczej wrażliwości dla zrozumienia jego głębokiego wpływu na osobowość. Zaburzenie charakteryzuje wroga lub nieufna postawa wobec otaczającego świata, wycofanie z życia społecznego, uczucie pustki lub beznadziejności, stałe uczucie napięcia i rozdrażnienia jako wynik zagrożenia i wyobcowania. Pourazowe zaburzenia stresowe (F43.1) mogą poprzedzać ten typ zaburzeń

Zmiany osobowości po: przeżyciach w obozie koncentracyjnym, klęsce żywiołowej, dłuższej niewoli ze stałym zagrożeniem śmiercią, dłuższej ekspozycji na sytuacje zagrażające życiu, np. u ofiar terroryzmu, torturach

Zmiany osobowości utrzymujące się co najmniej 2 lata, związane z traumatycznymi doświadczeniami wynikającymi z przebytej ciężkiej choroby psychicznej. Zmian tych nie można przypisywać prepsychotycznym zaburzeniom osobowości. Trzeba je różnicować ze schizofrenią rezydualną oraz innymi stanami niepełnego wyzdrowienia po poprzedzającej chorobie psychicznej. Ten typ zaburzeń charakteryzuje nadmierna zależność od innych oraz roszczeniowa postawa; przekonanie o zmianie lub stygmatyzacji przez chorobę, prowadzące do niemożności nawiązania czy utrzymania bliskich i przyjaznych stosunków z ludźmi i do społecznej izolacji; bierność, ograniczenie zainteresowań i umiejętności wykorzystania wolnego czasu; stałe narzekanie na różne dolegliwości, co może iść w parze ze skargami hipochondrycznymi i wejściem w rolę chorego; nastrój dysforyczny lub chwiejny, niezwiązany z obecnym czy przebytym zaburzeniem psychicznym, z rezydualnymi objawami afektywnymi oraz długotrwałe problemy w funkcjonowaniu społecznym i zawodowym

Zespół zaburzeń osobowości wtórny do bólu przewlekłego